Tego lata wiele mówi się o tym jak duży kryzys przechodzi polski kościół. Co moment kolejnym osobom z episkopatu stawiane są zarzuty braku właściwej reakcji na problem pedofilii w Kościele. To znów słyszymy o ekscelencji sołtysie czy innych działaniach biskupów na emeryturze.
Jesteśmy zatem świadkami tragedii. Pewnie obserwując to co się dzieje, wiele osób zwątpi, może odejdzie z Kościoła. To jest problem.
Z drugiej jednak strony, to co się dzieje jest konieczne. Kiedyś ktoś żartował, że w jego mieście trudno o wierzącego księdza. Patrząc na niektórych członków episkopatu, także można się zastanawiać jaka jest ich wiara. Dlatego potrzeba zmian, potrzeba oczyszczenia.
Wśród polskich biskupów pojawiają się postacie, które niosą nadzieje. Abp Grzegorz Ryś, bp. Artur Ważny i wielu wielu innych. Mam nadzieje, że w niedługim czasie o duchowni pokroju tych wymienionych powyżej będą nadawać ton naszemu polskiemu kościołowi.
Potrzeba zmian w episkopacie, także dlatego że potrzeba nowego innego języka i podejścia do ewangelizacji. Współczesny świat zmienił się nie do poznania. To co trafiało do ludzi w latach 70-tych i 80-tych dziś jest zupełnie nie atrakcyjne. Potrzeba zatem nowych metod ewangelizacyjnych i katechetycznych.
Z tęsknotą wypatruje jakiegoś nowego Wojtyły XXI wieku, albo Blachnickiego XXI wieku, albo Wyszyńskiego XXI wieku. Kogoś kto swoją wiarą i charyzmą potrafiłby pociągnąć innych do Boga, odkryć piękno obcowania z Nim. Pewnie gdzieś ktoś taki jest. Tylko mam wrażenie, że dopóki nie nastąpi oczyszczenie z błędów minionych lat, dopóki nie nastąpi wymiana szeregów episkopatu, ktoś taki nie ma gdzie zaistnieć.
No niby tak, ale i Wojtyla i Wyszynski maja swoje za uszami… To juz bym raczej powolywal sie tylko na ks. Blachnickiego.